کد مطلب:129779 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178
ساعتهای پایانی روز عاشورا
سید بن طاووس می نویسد: بدان كه در پایان روز عاشورا اهل و عیال حسین (ع) به
اسارت دشمن درآمدند. آنها در غم و اندوه و گریه به سر می بردند و آن روز در حالی به پایان رسید كه آنان در نهایت مصیبت و شكسته احوالی بودند. آن شب را در حالی به سر بردند كه حامی و مردی نداشتند و در اقامت و حركت غریب بودند. دشمنان نیز بسیار از آنها بیزاری و دوری می جستند، تا بدین وسیله به عمر سعد بی دین و یتیم كننده ی اطفال محمد (ص) و جریحه دار كننده ی جگرها؛ و عبیدالله بن زیاد زندیق و نیز به سر دسته كفار و معاندان، یزید بن معاویه، تقرب بجویند. [1] .
اسارت دشمن درآمدند. آنها در غم و اندوه و گریه به سر می بردند و آن روز در حالی به پایان رسید كه آنان در نهایت مصیبت و شكسته احوالی بودند. آن شب را در حالی به سر بردند كه حامی و مردی نداشتند و در اقامت و حركت غریب بودند. دشمنان نیز بسیار از آنها بیزاری و دوری می جستند، تا بدین وسیله به عمر سعد بی دین و یتیم كننده ی اطفال محمد (ص) و جریحه دار كننده ی جگرها؛ و عبیدالله بن زیاد زندیق و نیز به سر دسته كفار و معاندان، یزید بن معاویه، تقرب بجویند. [1] .
[1] الاقبال، ص 583؛ و به نقل از آن، نفس المهموم، ص 350.